Je zou het haast niet geloven, met deze warme dagen rond kerst en Oud en Nieuw, maar een paar weken terug stond er bij ons echt een sneeuwpop in de tuin. Tijdens die twee dagen sneeuw reisde ik met de trein naar Amsterdam. Dat had ik beter niet kunnen doen, want de Klagende Nederlander had ook massaal besloten de trein te nemen. Het meisje dat naast me stond op het perron spande de kroon. “Belachelijk toch,” zei ze. “Twee centimeter sneeuw en het hele land ligt plat. Moet je nagaan. In Rusland ligt wel een meter sneeuw en je zal zien, de enige trein hier die nog op tijd rijdt is de ICE naar Moskou.” Ze stond er een beetje bij te rillen. Dat was voor de vorm, want ze had een dure parka aan met een dikke bontkraag. In plaats van te klagen had ze beter gratis krantje kunnen lezen dat op het bankje op het perron lag, dan had ze wat kunnen leren over sneeuw in Moskou.
Begin deze maand werd Rusland overvallen door een hevige sneeuwbui. In het eerste weekend van december ontstond er daardoor een file van 200 kilometer tussen Moskou en Sint Petersburg. Die file duurde vier dagen. Een van de automobilisten die 48 uur vast had gestaan in een koud, donker bosgebied zei daarover: 'het was verschrikkelijk. Na zo veel uur begint je water en voedsel op te raken, en ik had ook bijna geen brandstof meer'.
Dat geeft te denken. Wie in Rusland gaat reizen, neemt dus zijn maatregelen. Een uurtje autorijden is daar geen kwestie van even de tomtom instellen, maar zorgvuldig proviand inslaan. Groot pak ontbijtkoek, een fles water (en wodka) en voldoende cash. Dan kun je er even tegen als je vast staat. Een groter contrast met de Nederlandse reiziger is haast niet denkbaar. Als er slecht weer op komst is stuurt de Nederlandse Spoorwegen alle reizigers met een abonnement vast een mailtje, om de gewijzigde dienstregeling aan te kondigen. Daarbij benadrukt de NS dat 'de regeling rond teruggave van reiskosten na vertraging bijzonder ruimhartig is'. Als je als reiziger door alle winterse taferelen erg lang moet wachten, zoals vorig jaar, worden er veldbedden en blikken erwtensoep aangerukt. Voor alles wordt gezorgd, en het is bovendien gratis. De Nederlandse reiziger kan juist bij sneeuw en ijzel gerust zonder portemonnee van huis vertrekken.
De Russische automobilisten kregen nauwelijks noodhulp. Wie geen eten bij zich had, moest te voet naar een dorpje gaan, waar voor woekerprijzen voedsel te koop was. Volgens de Russische overheid kwam de hulp juist snel en adequaat op gang en werd iedereen snel en vriendelijk geholpen. 'Zeker,' reageerde een automobilist. 'Iedereen was reuze vriendelijk, behalve die keren dat mensen mijn voedsel wilden stelen en ik met een mes werd bedreigd.'
In Nederland werden de voorbereidingen van de NS op het sneeuwweekend met argusogen bekeken. Zouden de spoorwegen hun beloftes wel waarmaken? Worden we wel goed genoeg bediend en geholpen? Volgens mij verliep het allemaal best goed. Misschien is het dan tijd om te zeggen: goed gedaan. Fijn dat we in Nederland, ook bij sneeuw, kunnen vertrouwen op ons vervoer. En als het weer gaat sneeuwen? Dan trekken we allemaal een dikke parka aan en nemen een plakje ontbijtkoek mee. Als het moet kunnen we dan best een half uurtje op de trein wachten.
